Περνώντας το Φαράγγι των Μύλων.


Μια όμορφη, ενδιαφέρουσα και πρωτότυπη εκδρομή πραγματοποίησαν οι Ε1 και Ε2 τάξεις του 5ου Δημοτικού Σχολείου Ρεθύμνου την Τετάρτη 20 Απριλίου στο Φαράγγι των Μύλων, με τους δασκάλους τους Νίκο Κοϊνάκη και Νίκο Δερεδάκη, αντίστοιχα.



Ξεκινήσαμε στις 9:00 το πρωί και ακολουθώντας τον επαρχιακό δρόμο που οδηγεί στο Χρωμοναστήρι, φτάσαμε περίπου στις 9:30 στην δεύτερη είσοδο του Φαραγγιού, από την πλευρά του Αγίου Αντωνίου.

Ξεκινήσαμε την κατάβαση των 3.000 μ. περίπου φαραγγιού, και στην αρχή συναντήσαμε την εκκλησία του Αγίου Αντωνίου, στην οποία οι κάτοικοι συνεχίζουυν και κάνουν Ανάσταση.




Μετά από 100 περίπου μέτρα συναντήσαμε την ταβέρνα της οικογένειας Δρυγιαννάκη, που βρίσκεται στο φαράγγι πάνω από 20 χρόνια. Ξεκουραστήκαμε, ήπιαμε νερό και αναψυκτικά απολαύσαμε τη μαγευτική θέα. Απέναντί μας είδαμε το αρχοντικό του Τούρκου φοροεισπράκτορα σε ημιερειπωμένη κατάσταση. Η ταβέρνα εφοδιάζεται με ένα αυτοσχέδιο τελεφερίκ, αφού αυτοκίνητο δεν μπορεί να εισέλθει στο φαράγγι.





Συνεχίσαμε την πεζοπορία μας περνώντας από ξύλινα γεφυράκια που φτιάχτηκαν πέρυσι κάνοντας το φαράγγι πιο προσπελάσιμο και φιλόξενο. Ξύλινα κάγκελα βοηθούσαν την πορεία μας στα πιο επικίνδυνα σημεία, ενώ ξύλινοι κορμοί είχαν τοποθετηθεί στα κατηφορικά σημεία δημιουργώντας βαθμίδες. Παντού υπήρχαν ενημερωτικές πινακίδες για τα δέντρα ή τα φυτά, καθώς και για τα σημεία που διερχόμασταν. Ξύλινα καθιστικά υπήρχαν σε διάφορα πλατώματα για τον περιπατητή που θέλει να ξαποστάσει.


Περάσαμε το χωριό «Πάνω Μύλοι» και φτάσαμε στην εκκλησία των πέντε Παρθένων που είναι και ο κοιμητηριακός ναός μέχρι και σήμερα. Γάργαρο, τρεχούμενο νερό ανάβλυζε από μια πηγή. Μέσα στην εκκλησία υπάρχει στο τέμπλο η εικόνα των Πέντε Παρθένων, δημιουργία του γνωστού αγιογράφου Σταθάκη, με ημερομηνία 1908.
Συνεχίζοντας την πεζοπορία μας φτάσαμε στον ανακαινισμένο νερόμυλο της οικογένειας Δρυγιαννάκη. Μπήκαμε μέσα, είδαμε την τεράστια μυλόπετρα και εξηγήσαμε στους μαθητές τον τρόπο λειτουργίας του νερόμυλου.





Συνεχίζοντας, περάσαμε από τους «Κάτω Μύλους» και συναντήσαμε την εκκλησία της Αγίας Παρασκευής. Η χλωρίδα του φαραγγιού είναι αξιοπρόσεκτη και μοναδική. Παρά τη φετινή ανομβρία και την εποχή που επισκεφθήκαμε το φαράγγι, συναντήσαμε αρκετό τρεχούμενο νερό στο διάβα μας, που «δυσκόλεψε» τα παιδιά να διασχίσουν τα μικρά ρυάκια.





Μετά από 3 ώρες περίπου, και με αρκετές στάσεις για ξεκούραση αλλά και για να απολαύσουμε το τοπίο, φτάσαμε στην έξοδο του φαραγγιού. Δεν πήραμε τον δρόμο για Ξηρό χωριό, αλλά αυτόν προς Αγία Πελαγία. Μετά από περπάτημα 30 περίπου λεπτών, από χωμάτινο μονοπάτι αλλά και ασφαλτοστρωμένο δρόμο, βγήκαμε στο ύψος του ΚΕΓΕ, που μας περίμενε το πρωινό λεωφορείο. Η ώρα ήταν 13:00. Η καλύτερη, ίσως, φετινή εξόρμησή μας έφτανε στο τέλος. Όλοι κατενθουσιασμένοι από την πρωτόγνωρη εμπειρία…

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Υγειονομική έκθεση των εστιατορίων του Ρεθύμνου του 1902

Πολιτικοί αχυράνθρωποι.

Η παραδοσιακή κρητική φορεσιά στο πέρασμα του χρόνου